Bildtse gedichten

ONS BILDT  

Op ’t Bildt is alles beter.
Op ’t Bildt is alles best.
Ons irpels bin groater,
feul groater as de rest.

Ons diken bin de rechtste, fanôf begin tot eand
Ons seedyk is de sterkste, dat is algemeen bekind.
We hè sels drie seediken, ’n bútten-, ’n ouwe- en ’n nij’
Der kin gyneen an tippe, der komt gyn see foorbij.

Alleen een ding hewwe wij niet
Maar dat geeft ôns gyn ferdriet.
’n licht om te stoppen, ’n stoplicht soa’t dat hyt
Die hewwe wij niet norig, dat doet ôns gyn byt.
Wij regele sels wel wie’t eerst mâg en wie’t lêst,
Op ’t Bildt bin wij geduldig, hier foele wij ons bêst. 

Onderbouw, 
(gedicht maakt deur Dirk Spek, foordroegen deur Joanne Spek, doe 8 jaar)

T A N

In ‘e mônd fan Jos
sit al weken lang een los.
Maar Gerryt het al ’n gat,
die eet nou met gemak petat.

Ut ‘e mônd fan Pier
misse d’r wel fier.
En bij klaine Nel,
bongelt d’r een an ’t stikky fel.

Hinky mist ’n stik of acht,
dat likent núvver at-y lacht.
Maar de mônd fan Martin,
der sitte se allegaar nag in. 

Onderbouw, 
(Jelle Bangma)

OUWESYLSTER KINES

An ‘e Ouwesylster dyk
staat ’n Ouwesylster hús
en der is ’t faak niet plús.

In dat Ouwesylster hús
weune Ouwesylster mînsen,
met hur aigen Sylster wînsen
En die Ouwesylser mînsen
hewwe Ouwesylster kines.

En die Ouwesylster kines
ete Ouwesylster brij.
derfan worre dan die kines
heel tefreden en och soa blij.

Se ete met ’n Sylster lepel
út ’n groate Sylster pan,
en dat fine dan die kines
heel erg fijn en lekker man
en der worre dan die kines
flink en sterk en groater fan.

En die Ouwesylster kines
hewwe Ouwesylster honnen
en die Ouwesylster honnen
hewwe allegaar ’n droge bek
en se staan dus alle dagen
bra te blaffen bij ’t stek.

Want se wille Sylster brij h1e
út ’n Ouwesylster p[an
Maar at ‘e kines soafeul ete
tja, dan komt ’t d’r niet fan. 

Onderbouw, 
(Bewerking T. Jansma, 2009)

TIKKE, TAKKE, TORRETYS

Tikke, takke, torretsy,
de buurfrou het ’n borretsy
en ’n gaitsy met ’n sik
en ’n knippy met ’n klik

Tikke, takke, toedeltsjy
buurman het ’n poedeltsjy
en ’n seehônd met ’n snor
en syn ferken sait fan knor

Tikke, takke, takkebos
pake laat de hinnen los
protters sitte op ’t dak
en der krúpt ’n hússyslak

Tikke, takke, tekkeltsy,
ôns hait die haalt ’n hekkeltsy
Myn sussy het ’n sonnejurk
Op ‘e fles der sit ’n kurk

Tikke,takke, teugeltsy
ôns bep die het ’n feugeltsy
Ons moike het ’n witte roas
en myn omme is matroas

Tikke,takke, tikkeltsy
op ’t rút der sit ’n spikkeltsy
in ’t huus der sit ’n deur
gaan self maar met dut fersy deur 

Middenbouw, 
(Symie Sevenster)

DIN DIN DOASY 

Din din doasy
Gerryt pist in ’t hoasy
Fan ’t hoassy in ‘e skoen
dat sil Gerryt nooit weer doen 

Din, din,din fan koekmesin
wat guster nag ’n piky waar,
is nou ’n ouwe hin 

Kidelkaantsy is ’n haantsy
op ’t hiem fan pake Jan.
Minemintsy is ’t hintsy
der krijt bep de aaies fan.
Bep die kookt se in ’n pântsy,
of se bakt se as ’n struuf.
Pake het ’n hôf met boomtsys,
Rooie baaien en ’n druuf. 

Onderbouw, 
(Symie Sevenster)

 REGEN

’t regent op ‘e brug
En ik wor niet nat 
Ik bin nag wat fergeten
Maar ik weet niet wat
Kom lief sussy
Dâns met mij
Doen ‘e handsys in ‘e sij
Hine en weer
Hine en weer
Drie keer in ‘e rôndte
En ik dâns niet meer 

Onderbouw, 
(omsetting T.Jansma)

TWEE ROAZEN

Twee roazen stonnen in ’n faas.
De ene riep: “Ik bin de baas!”
De ândere saai: “Ah, hou dy stil,
dou dinkst dat ik na dij lústere sil?”
“ O ni?, dan geef ik dij ’n skop!”
“ en ik trek dij dyn bladsys út ‘e kop!”

Och heden, ’t fechten waar begonnen.
se raamden nander der’t se konnen.
’t Gong wel soa ferhipte mâl.
en baide roasys worden kaal.

Twee stâlen stonnen in ’n faas.
’t Risseltaat fan hur geraas.
En doe kwam juffrou fan der Rak,
die smeet se in  ‘e G F T –bak.

Wat deden die twee roazen stom.
Wêr gong die roezy  nou aiglik om?
Maar soks skynt faker foor te kommen,
en niet allenig bij de blommen. 

Middenbouw, 
(Diet Huber, út : “de Teltsybeam”, Bildtse oversetting G.Postma-Postma.)

WIJ KIKKERTS

Wij kikkerts sitte op ôns gemak
en singe fleurig fan kwak, kwak, kwak
Maar hewwe ok wel wat âns te doen,
wij lêge te loeren en te jagen in ’t groen.
Kwak-kwak, kwak-kwak, kwak-kwak

Wij fange soa graag ’n glib’rige slak
Dat fine wij ’n smaaklike hap, kwak kwak
Wij snappe bij ’t water ok faak ’n spin
En slikke soa’n beessy lekker in
kwak-kwak, kwak-kwak, kwak-kwak

Ons kikkert-oogys binne niet swak
se loere op wurms en rupsen, kwak kwak
Die lusse wij och soa graag
Die ferdwine smakkend in ôns maag
Kwak-kwak, kwak-kwak, kwak-kwak

Soa krije wij elke dâg ôns gerak
wij groeie derdeur as koal, kwak kwak
Ons femily is behoorlik groat
en metnander weune wij in ‘ e sloat
Kwak-kwak, kwak-kwak, kwak-kwak

Wij drage altyd ’n glâd groen pak
dat staat heel netsys, kwak kwak
En foele ij ôns lekker op ôns gemak
dan hore jim fan feren ôns kikkertgekwak
Kwak-kwak, kwak-kwak, kwak-kwak

’n FERGADERING

De sneepoppen binne an’t fergaderen
Se sien ’t foorjaar naderen
Foor hur de moeilikste tiid fan ’t jaar
Se sille smelte allegaar
En dêrom staan se in ‘n kring
en houwe ’n fergadering

De sneepop met ‘e hoge hoed
sait:” Lúster allegaar ’s goed!
Dut is ’n tiid die’t wij freze
gyneen fan ôns wil smolten weze
en dêrom protestere wij
De winter gaat te gau ferbij!

De sneepop sonder ogen sait:
“ik sien niet goed, dat is ’n fait,
maar ik hew alles wel goed hoord
En dêrom fraag ik nou ’t woord
Wij kinne na de Noardpoal gaan
dêr blyft ’n sneepop ewig staan”

D’r riep een: “Jam, dat is ’n goeie set,
at jim gaan, dan gaan ik met”
’n Ander saai:  “Dat rêd ik nooit-
foor’t ik d’r bin, bin ik ontdooid.
en op ‘e Noardpoal weunt gyn kyndm,
dat ôns ’n bitsy arig fynt.

“Dou hest gelyk! “, roepe se in koor.
Dêr is ’n sneepop ok niet foor.
Wij binne maakt om hier te staan
dat hewwe de kines metnander daan.
Wij blive hier mooi, allegaar.

O ni, ’t dooit….tot folgend jaar!

FAN TWEE MÚSSYS

Mússypyp en Pipermússy
weune in ’n heel mooi hússy
hewwe ’n steertsy en griis haar
doene alles liefst tegaar.
Mússepyp die sait: allee,
Pipermússy roept: Okee!

‘Deur op ’t slot,”sait Pipermússy
doet de sleutel in syn bússy
Mússypyp pakt hur fytsys gau
de ene road, de ander blau.
Mússepyp die sait: allee,
Pipermússy roept: Okee!

En die twee klaine mússys,
fytse dan rôndom hur hússy
Dartyn keer gaan se in ’t rônd
want dat is och soa gesônd
Mússepyp die sait: allee,
Pipermússy roept: Okee!

Mússypyp en Pipermússy
kom werom in ’t pypklain hússy
Wasse dan hur grize haar
even föhne, hupsa klaar
en dan drinke se tefree
baide nag ’n koppy thee!

(Middenbouw)

BOB DE KRÔB

’n Groate krôb
weunde onder ’n stôb
Dat waar him niet naar ’t sin
Dat huus waar him te min

Dêrom, had-y de beslissing nommen
dat-y op soek sou naar ’n ander onderkommen
En hij sâg huzen die’t d’r niet om logen
Die bekeek-y met wel seuven paar ogen
Maar de pastory dat fon-y niks
’t bungalootsy fon-y kits
’n Boereplaats waar him feul te groat
’t erbaaiershússy ston te dicht bij de sloat
De toren waar him te skerp
’t molnershuus ston te hoog op ‘e terp

Maar flak bij Swarte Haan
bleef-y fol bewondering staan
Want dêr fon-y ’n steen
en wat foor een!
’n Balsteen, groat en swart
dat leken him wel wat
En deronder foelt Bob
him weer ’n echte steenkrôb

(Middenbouw,
(Tjitte Piebenga, út de wûndere útdragerij,   
Bildtse oversetting en bewerking G.Postma-Postma.)

Friese Gedichten

KONTRÔLE

Ik bin net bang fan ‘e toskedokter
ik bin net bang fan ‘e toskedokter syn stoel:
kinst dy der sa lekker yn deljaan.
En dy grutte lampe boppe de holle
dy’t oant yn ‘e fierste hoekjes
fan ‘e mûle skynt
wat sjakt my dat! 

Ik bin net bang fan it kapke
dat de toskedokter foar de mûle hat
en dêr’t er de oandacht foar myn tosken
achter weimoffelt.
Syn rubberfingers dy’t er soms hielendal
weibarget achter myn wangen,
och hearken nee, ik jou der gyn miter om! 

Ek it fonteintsje “spoelen-maar” laitsje ik om!
En dat er
no en dan,
de rêch nei my ta,
sit te rotsoaien oan sa’n plato, mei boarkes,
klophammerkes, tankjes, pinsetsjes en klemkes,
ken ’t skele!

Mar,
wêr’t ik bang fan bin,
wêr’t ik deabenaud fan bin,
wêr’t ik it fan bestjer,
is dat briefke,
thús,
op it prikboerd,
dat dêr wikenlang hinget
mei de datum
wêrop oft ik weromkomme moat!  

( Benny Holtrop, 1994)

PÛKELS

Marijke hat in pûkel,
in pûkel op it kin.
Se sjocht it yn ‘e spegel, 
en krijt in freesliks in.
Se wol net iens na skoalle
Der laitsje se har út,
want wa hat no sa’n dinges,
sa’n pûkel op har snút!

Toe ju. Wat soe sa’n pûkel.
Dat giet fansels wer oer!
Ja, mem hat maklik praten.
’t Ding is sa read as fjoer.
En wat sil Sytze sizze<
dy jonge út klas twa?
Dy fynt se krekt sa aardich.
Dy pûkel! Harreba!

Marijke fytst nei skoalle.
se móát-   mar hâldt de sjaal
stiif oer de pûkel hinne
en slûpt gau nei ’t lokaal.
Mar yn ‘e gong stiet Sytze.
Hij sjocht har nuver oan
en seit: “Wat no, Marijke?
Bist gripich fan ‘e moarn?”

Marijke sakke ’t leafste
fuortdaliks troch de flier.
Dan laket se inienen,
har eagen stean wer blier.
Want wat hat Sytze dêre,
op ’t puntsy fan ‘e noas?
In pûkel as in kwartsje,
read as in reade roas!

“Wat  hasto dêr in pûkel”, 
seit se. “Fynst dat net slim?
ik ha ek ien. Sjoch, hjirre.”
Se docht de sjaal fan it kin.
Se fine ’t beide freeslik,
mar ha je tagelyk
sa’n graue pûkel 
sa’n reade pûkel, 
sa’n rare pûkel, 
sa’n ah-ba pûkel,
dat is komyk!

Tiny Mulder, 1981. 

SEPPE SEPPE

Sjoukje kin omraken seppe,
mei dat bakje yn ‘e hân
sept se fluch nei alle sinders,
wipt fan twa nei fiif en sân. 

Der is sa net ien programma
dat se troch it seppen mist.
Sjoukje is, dat kinst wol sizze,
televyzjespesjalist. 

Troch it seppen nei de sinders
folget se twa films, in kwis,
sport en aktuele saken,
sis mar, alles dat der is. 

Mar har mem begjint te kleien:
“Sjoukje leave, moat dat sa,
fan dat flitsen en geflikker
bin ik d’r draaierich oan ta”. 

Sjoukje skynt ’t net te hearen,
knipt fan tsien nei RTL.
Heit hat d’r skjin syn nocht fanm,
fljocht de keamer op en del. 

Raast:”ik wol dit no net langer,
‘k mis de helte fan ’t sjoernaal!”.
Ja, dat is fansels net aardich,
mar ús Sjoukje hat dy kwaal. 

Sy moat hieltyd sinderseppe
en dat is no ienkear sa.
Sjoukje moat, dat is wol dúdlik, 
sels in televyzje ha. 

Sjoukje sit no op har keamer,
wipt fan twa nei fiif nei sân,
sept de hiele wide wrâld oer
mei dat bakje yn ‘e hân. 

SWIMBADFEESTJE

Swimbadfeestje-swimmerij?
Dat is niks, nee niks foar mij.
Gloar is goar en wetter wiet,
Swimbadfeestje? Grut fertriet!

Krij ik sa’n kaartsje: 
- juich ik even-
“Ik ben jarig, kom je ook?
Zaterdag van twee tot zeven
met de groetjes van Margriet.”
Mar ik baal fan ’t lêste sintsje:
“en vergeet je zwempak niet!”

Fan de glydbaan dat is skrikke
en dy golfslach is in ramp.
Liters slok ik, oars soe’k stikke,
oerenlang fersûperij.
En ik baal fan stoere-jongens-
ûnderwetter-drukkerij.

Swimbadfeestje-swimmerij?
Dat is niks, nee niks foar mij.
Gloar is gloar, en wetter wiet.
Swimbadfeestje? Grut fertriet!